کشور پرو کجاست ؟ { آشنایی با فرهنگ و مردمان و… } 

در این مقاله از مجله گردشگری تاپ تراول تصمیم گرفتیم تا کشور پرو که در آمریکای جنوب قرار دارد و پایتخت آن شهر لیما است را مورد بررسی و معرفی قرار دهیم. پس اگر علاقمند به شناخت بیشتر این کشور هستید تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید

شهر های معروف کشور پرو کدام اند ؟

از شهر های معروف می توان به لیما (پایتخت، مرکز اصلی اقتصادی و فرهنگی)، آرکوئیپا تروجیلو چیکلایو کالائو (بزرگترین بندر پرو)، کوسکو (مرکز جدید امپراطوری باستانی اینکا) پیورا تاکنا، ایکا پونو، چیموبوته، وآنکایو ،وآنچو، کاجامارکا، پوکالپا، ایکوئیتوس، یوریماگواس و تاراپوتو مویوبامبا اشاره کرد.

نژادهای مردم پرو چیست ؟

پرو دارای تنوع نژادی زیادی است که ترکیبی از نژادهای بومی، اروپایی، آفریقایی و آسیایی است. ترکیب نژادی مردم پرو به مرور زمان از طریق مهاجرت‌ها و ازدواج‌های مختلط شکل گرفته است. مهم‌ترین گروه‌های نژادی در پرو عبارت‌اند از:

بومیان (سرخ‌پوستان):
این گروه شامل مردمان بومی آند و آمازون است. بومیان بخش مهمی از جمعیت پرو را تشکیل می‌دهند و زبان‌های کچوا و آیمارا همچنان در میان آن‌ها رایج است. این گروه‌ها فرهنگ، زبان و سنت‌های خاص خود را حفظ کرده‌اند.

مستیزوها:
مستیزوها افرادی هستند که از ترکیب نژادهای بومی و اروپایی (عمدتاً اسپانیایی) به وجود آمده‌اند. آن‌ها بزرگترین گروه نژادی در پرو هستند و فرهنگ و جامعه پرو تحت تأثیر این گروه قرار دارد.

سفیدپوستان (اروپاییان):
این گروه عمدتاً شامل افرادی با اصل و نسب اسپانیایی و دیگر کشورهای اروپایی است. آن‌ها معمولاً در شهرهای بزرگ و مناطق شهری زندگی می‌کنند و نقش مهمی در اقتصاد و سیاست کشور دارند.

 آفریقایی‌تباران:
این گروه شامل افرادی است که از نسل بردگان آفریقایی هستند که در دوران استعمار به پرو آورده شدند. آفریقایی‌تباران عمدتاً در مناطق ساحلی زندگی می‌کنند و فرهنگ و موسیقی آن‌ها تأثیر زیادی بر فرهنگ ملی پرو گذاشته است.

آسیایی‌تباران:
این گروه شامل افراد با اصل و نسب چینی و ژاپنی است. اولین موج مهاجرت آسیایی‌ها به پرو در قرن نوزدهم رخ داد. آسیایی‌تباران در بخش‌های مختلف جامعه پرو نقش دارند و تأثیر فرهنگی و اقتصادی قابل توجهی دارند.

این ترکیب نژادی غنی باعث شده که پرو به کشوری با تنوع فرهنگی، زبانی و اجتماعی گسترده تبدیل شود. هر کدام از این گروه‌ها به طور منحصر به فردی به فرهنگ و تاریخ پرو افزوده‌اند و این تنوع نژادی یکی از ویژگی‌های برجسته این کشور است.

پرو سرزمین کاکائو

پرو، جنگل های کاکائو بسیار دارد به همین دلیل پرو را می توان پایتخت کاکائو جهان دانست. چرا که حدود بیست طعم مختلف کاکائو در مزارع این کشور وجود دارد. یکی از کمیاب ترین قهوه های جهان را می توان در رشته کوه های آند در جنوب پرو یافت که طعم خاصی دارد و در پرو با قیمت گزافی به فروش می رسد. پرو، سومین کشور تولید کاکائو در آمریکای لاتین بوده و شمار زیادی از کشاورزان این کشور، روزانه برای چیدن دانه های قهوه که تجارت منصفانه ای برای آنها محسوب می شود، به مزارعی در دامنه کوه های آند می روند. بهبود کیفیت قهوه هم باعث شده که درهای بازارهای بیشتری به روی محصولات تعاونی گشوده شود. یپیکا یکی از قدیمی ترین انواع قهوه است که در پرو یافت می شود. این نوع قهوه در همه جا پیدا نمی شود زیرا نسبت به آفت هایی که بر قهوه تاثیر می گذارد، مقاوم نیست. از مزارع قهوه در کنار رودخانه اوروبامبا به کوههای آند می توان اشاره کرد که در نزدیکی  شهر کوییابامبا قرار دارد.

 ویژگی‌های کاکائوی پرو

کاکائوی پرو به خاطر طعم و عطر منحصر به فرد خود معروف است. این کاکائو غالباً به صورت ارگانیک کشت می‌شود و از انواع مختلف کاکائو از جمله «کریولو» (Criollo) و «تری‌نیتاریو» (Trinitario) در این کشور تولید می‌شود که هر دو به خاطر کیفیت بالایشان شناخته شده‌اند.

مناطق تولید کاکائو

مناطق اصلی تولید کاکائو در پرو شامل جنگل‌های آمازون و مناطق کوهپایه‌ای آند است. مناطقی مانند:
– سان مارتین
– جونین
– آیاکوچو
– کوزکو
– اوکایالی

این مناطق به دلیل شرایط آب و هوایی مناسب و خاک حاصلخیز برای کشت کاکائو ایده‌آل هستند.

تولید و اقتصاد

تولید کاکائو نقش مهمی در اقتصاد پرو دارد. هزاران کشاورز محلی به کشت کاکائو مشغول هستند و این محصول به عنوان یکی از محصولات کشاورزی صادراتی مهم کشور محسوب می‌شود. دولت و سازمان‌های غیردولتی نیز به کشاورزان کمک می‌کنند تا با استفاده از روش‌های پایدار و ارگانیک تولید کنند و به بازارهای بین‌المللی دسترسی پیدا کنند.

صنایع مرتبط

پرو نه تنها در تولید دانه‌های کاکائو فعالیت دارد، بلکه صنایع شکلات‌سازی نیز در این کشور رشد کرده‌اند. بسیاری از برندهای شکلات پرویی محصولات با کیفیت بالا و دست‌ساز تولید می‌کنند که در بازارهای داخلی و بین‌المللی مورد استقبال قرار می‌گیرند.

میراث فرهنگی

کاکائو در فرهنگ بومیان پرو نقش مهمی دارد. این محصول از دیرباز در مراسم‌های سنتی و مذهبی مورد استفاده قرار می‌گرفته و هنوز هم در جشن‌ها و مراسم‌های محلی حضور دارد.

پرو با تولید کاکائوی با کیفیت و استفاده از روش‌های پایدار و ارگانیک، نقش مهمی در بازار جهانی کاکائو ایفا می‌کند و به عنوان یکی از سرزمین‌های اصلی تولید این محصول شناخته می‌شود.

هنر در پرو چگونه است ؟

پرو دارای میراث هنری بسیار غنی و متنوعی است که از تمدن‌های باستانی تا دوران معاصر را در بر می‌گیرد. هنر در پرو تحت تأثیر فرهنگ‌های مختلف بومی، استعمار اسپانیا و تحولات اجتماعی و سیاسی دوران‌های مختلف شکل گرفته است.

هنر باستانی

پرو به خاطر آثار هنری به جا مانده از تمدن‌های پیش از کلمبیا مشهور است:

• تمدن اینکا: این تمدن به دلیل معماری برجسته و هنرمندانه خود معروف است. نمونه بارز آن ماچو پیچو و قلعه ساکسای‌وامان است. اینکاها همچنین در نساجی و ساخت ظروف سرامیکی مهارت داشتند.
• تمدن موچه (Moche): هنرمندان موچه به خاطر ساخت سفال‌های پیچیده و تزئینی، و همچنین جواهرات طلا و نقره معروف بودند. نقاشی‌های روی سفال‌های موچه تصاویری از زندگی روزمره و مراسم مذهبی را نشان می‌دهند.
• تمدن نازکا: خطوط نازکا، که طرح‌های عظیمی بر روی زمین هستند و تنها از هوا قابل مشاهده‌اند، نمونه بارزی از هنر این تمدن است.

هنر استعماری

با ورود اسپانیایی‌ها به پرو، هنر این کشور تحت تأثیر سبک‌های اروپایی قرار گرفت. هنر استعماری شامل:

• معماری کلیساها و صومعه‌ها: بسیاری از این بناها با ترکیبی از سبک‌های بومی و باروک اسپانیایی ساخته شدند. کلیسای جامع لیما و صومعه سانتو دومینگو در کوزکو نمونه‌های برجسته‌ای هستند.
• نقاشی مذهبی: در دوران استعمار، نقاشی‌های مذهبی با استفاده از رنگ‌های زنده و طلاکاری‌های زیاد تولید می‌شد. این آثار اغلب داستان‌های کتاب مقدس را روایت می‌کردند.

هنر معاصر

هنر معاصر در پرو ترکیبی از تأثیرات بومی، استعماری و مدرن است:

• نقاشی و مجسمه‌سازی: هنرمندان معاصر پرو از موضوعات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی الهام می‌گیرند. فرناندو د سیسلو (Fernando de Szyszlo) یکی از هنرمندان برجسته معاصر پرو است که آثارش ترکیبی از انتزاع و نمادگرایی است.
• هنر خیابانی: در شهرهای بزرگ مانند لیما، هنر خیابانی به عنوان یک شکل از بیان هنری و سیاسی بسیار محبوب است. نقاشی‌های دیواری (موزاییک) و گرافیتی‌های رنگارنگ بخش مهمی از فرهنگ شهری هستند.
• فیلم و سینما: صنعت فیلم‌سازی پرو نیز در دهه‌های اخیر رشد کرده و فیلم‌سازانی مانند کلودیا یوسا (Claudia Llosa) جوایز بین‌المللی را کسب کرده‌اند.

صنایع دستی

پرو همچنین به خاطر صنایع دستی‌اش مشهور است:

• نساجی: بافندگان پرویی از تکنیک‌های قدیمی برای تولید پارچه‌های رنگارنگ و طرح‌دار استفاده می‌کنند. پارچه‌های آلپاکا و ویکونیا بسیار محبوب هستند.
• سفال‌گری: سفال‌گری همچنان یک هنر مهم در مناطق بومی است، و آثار دست‌ساز سفالی با طرح‌های سنتی تولید می‌شوند.
• جواهرسازی: تولید جواهرات با استفاده از تکنیک‌های سنتی و مواد محلی همچنان رایج است، و بسیاری از این جواهرات از طلا و نقره ساخته می‌شوند.

موسیقی و رقص در پرو

موسیقی و رقص نیز بخش مهمی از هنر پرو هستند:

• موسیقی آندی: شامل سازهایی مانند چارانگو (charango)، پن فلوت و کوئنا (quena) است. آهنگ‌های آندی معمولاً با مضامین طبیعت و زندگی روزمره بومیان مرتبط است.
• رقص‌ها: رقص‌هایی مانند مارینیرا (Marinera)، والس کرولو (Waltz Criollo)، و هواینو (Huayno) جزء رقص‌های محبوب پرو هستند که در جشن‌ها و مراسم‌ها اجرا می‌شوند.

هنر در پرو بازتابی از تاریخ پیچیده و تنوع فرهنگی این کشور است و در هر دوره‌ای از تاریخ با تأثیرات مختلف غنی‌تر شده است.

آشپزی در پرو

آشپزی پرو یکی از متنوع‌ترین و غنی‌ترین سبک‌های آشپزی در جهان است که ترکیبی از تأثیرات بومی، اسپانیایی، آفریقایی، آسیایی و دیگر فرهنگ‌هاست. این ترکیب منحصر به فرد باعث شده که آشپزی پرویی با طعم‌ها و مواد اولیه متنوع و خاص خود شناخته شود.

مواد اولیه مهم

مواد اولیه آشپزی پرو بسیار متنوع است و شامل موارد زیر می‌شود:

• ذرت: یکی از اصلی‌ترین مواد غذایی بومیان آند است و در بسیاری از غذاها استفاده می‌شود.
• سیب‌زمینی: پرو مبدأ اصلی سیب‌زمینی است و هزاران نوع مختلف از این گیاه در این کشور کشت می‌شود.
• کوینوآ: یک دانه مغذی که در ارتفاعات آند کشت می‌شود و به عنوان یکی از غذاهای سالم در سراسر جهان شناخته شده است.
• ماهی و غذاهای دریایی: به دلیل دسترسی به اقیانوس آرام، غذاهای دریایی بخش مهمی از آشپزی پرو را تشکیل می‌دهند.

غذاهای معروف پرو

• سویچه (Ceviche): یکی از معروف‌ترین غذاهای پرو است که از ماهی خام خوابانده شده در آب لیمو، پیاز، فلفل چیلی و گشنیز تهیه می‌شود. این غذا معمولاً با سیب‌زمینی شیرین و ذرت سرو می‌شود.
• لائوماچو (Lomo Saltado): یک غذای ترکیبی از تأثیرات آسیایی و پرویی که شامل گوشت گاو، پیاز، گوجه‌فرنگی، فلفل و سیب‌زمینی سرخ‌شده است و با برنج سرو می‌شود.
• آجی د گاگینا (Ají de Gallina): یک غذای مرغمزه که شامل مرغ پخته شده در سس کرمی و تند از فلفل زرد، پنیر، گردو و نان است.
• پاپا آلا هوآنکاینا (Papa a la Huancaína): سیب‌زمینی آب‌پز شده که با سس کرمی و تند از پنیر و فلفل زرد سرو می‌شود.
• کوزا (Causa): یک خوراک سرد تهیه شده از پوره سیب‌زمینی زرد و لیمو که با آووکادو، مرغ یا تن ماهی پر می‌شود.

نوشیدنی‌ها

• پیسکو ساور (Pisco Sour): نوشیدنی ملی پرو که از پیسکوی پرویی (یک نوع برندی)، آب لیمو، شکر، سفیده تخم‌مرغ و یخ تهیه می‌شود.
• چیچا مورا (Chicha Morada): نوشیدنی غیرالکلی تهیه شده از ذرت بنفش، آب، شکر، دارچین و میوه‌ها.

دسرها

• آلفاخورس (Alfajores): کلوچه‌های شیرین تهیه شده از دو لایه نازک کیک و شیر کاراملی در وسط.
• لیوسما دی آنجل (Leche Asada): دسر شیرین تهیه شده از شیر، شکر و تخم‌مرغ که به صورت پخته شده و کاراملیزه سرو می‌شود.

تأثیرات بین‌المللی

آشپزی پرو تأثیرات متعددی از فرهنگ‌های مختلف گرفته است:

• آسیایی: تأثیر مهاجران چینی و ژاپنی به وضوح در غذاهایی مانند لائوماچو و چائوفا (چاو فانه، یک نوع برنج سرخ‌شده) دیده می‌شود.
• آفریقایی: تأثیرات آشپزی آفریقایی در غذاهایی مانند تیکوس (یک نوع خوراک گوشتی) مشهود است.
• اسپانیایی: تأثیرات اسپانیایی در بسیاری از روش‌های پخت و پز و مواد اولیه مانند استفاده از گوشت‌های مختلف و سس‌ها دیده می‌شود.

آشپزی پرویی به خاطر تنوع و طعم‌های بی‌نظیرش شهرت جهانی یافته است و بسیاری از غذاهای پرویی اکنون در رستوران‌های سراسر جهان سرو می‌شوند.